Καίγουνται (Του Φώτη Αγγουλέ)

Αυτούς εγώ που τραγουδώ, δεν έχουνε φτερά.
Δεν τους μεθά καμιά φυγή, δεν τους τραβούν τ’ αστέρια,
έχουνε μια ζεστή καρδιά, δυο ροζιασμένα χέρια,
κι’ είναι δεμένοι με τη γη.

Αφ’ της αυγής το χάραγμα, ως του βραδιού τα θάμπη,
μοχθούν για δυο πικρές ελιές, και μια μπουκιά ψωμί,
ιδρώνουν κι αφ’ τον ίδρο τους ανθοβολούνε οι κάμποι,
καίγουνται κι’ αφ’ τις φλόγες τους φωτίζεται η ζωή.

Οι Βασιλείς αλλάξαν βέρες

Οι Βασιλείς αλλάξαν βέρες -
γιατί λοιπόν μελαγχολείς;
Έβγα στον ήλιο να χαρείς,
άξαφν’ αλάφρωσαν οι μέρες!

Αίματα σμίξανε Γαλάζια.
Σαν ίσκιος τους κι ο αβρός Θεός
χάιδεψε απλόχερα με φως
του Παραδείσου τα περβάζια.

Κι έτσι όπως άστραψαν οι οθόνες
ξέφυγε απότομα μεμιάς
λίγη απ’ τη λάμψη τους σε μας,
τους ξεπεσμένους, τις κοκόνες.

Ρήτορες στήθηκαν στο βήμα
να μεταφράσουν το χρησμό,
του λαού το βλέμμα το δετό
να στρίψουνε μακριά απ’ το κρίμα:

“Οδεύουμε σε νέον Αιώνα -
γιατί λοιπόν αγκομαχά
ο σπίνος κι ούτε τραγουδά
πάνω απ’ της Γης την Κολοφώνα;”

Μα στη σκιά τσιμέντου ανήλιου
γέρνουν θλιμμένα τα σπαρτά
προσμένοντας καρτερικά
το χάδι ενός εξόριστου Ήλιου.




Οι Βασιλείς αλλάξαν βέρες -
ανέβηκαν οι μετοχές.
Κλειστήκαν του λαού οι φωνές
μέσα σ’ αιμάτινες γαλέρες.

Μυριάδες γέρνουν κωπηλάτες
πάνω απ’ του ιδρώτα το κουπί
δίνοντας νόημα και ζωή
στων βασιλιάδων τις παντιέρες.

Πόσ’ όλα τούτα μοιάζουν αιώνια!
Αιώνια να μελαγχολείς,
πόρτα να ψάχνεις για να βγεις
απ’ της ζωής την καταφρόνια!

Χέρια ενωμένα άμα για σφαίρες
είχαν οι πλάστες της ζωής
τάφο θα σκάβαν καταγής
για βασιλείς, αστούς και λέρες.

Ουμανισμός

Από δω και πέρα
Απεχθάνεται τις πράξεις βίας.
Οι επαναστάσεις ήταν λάθος: 
μοιραίος χιτώνας στο πετσί του Ανθρώπου:
αίμα, πόλεμοι, φρίκη.
Δεν είναι ουμανιστής.
Μιλάει για τη βία γενικά. 
Από δω και πέρα. 
Κι έτσι υπογράφει πλατιά
κάτω απ' τη βία του εκμεταλλευτή. 

Η Τάξη

Αυτοί μιλούσαν για τον Άνθρωπο. Την Ανθρωπιά.
Τους ζήταγες ψωμί και σου μιλούσαν για την αξία της ανθρώπινης ζωής
- στο κάτω της γραφής
είσαι άνθρωπος, όπως κι αυτοί.
Μέχρι που απαξίωσαν ανοιχτά την ανθρώπινη ζωή.
Το γιατί είναι απλό:
Είσαι τάξη: μια στάμπα από πυρωμένο μέταλλο στο άδειο σου χέρι.
Κι η πάλη σου ένα κύμα που για αιώνες σε βγάζει ναυαγό στην άγονη στεριά (αυτό μονάχα σου έφτανε να το φωνάζεις "ευτυχία").
Αλλά τα ρούχα πια είναι λίγα.
Οι κρυψώνες αφύλαχτες στις ορέξεις των δημίων σου.

Αυτό το κύμα πρέπει να δαμάσεις.
Ποια προσευχή να του αντιτάξεις, την ώρα που πλησιάζει φουσκωμένο
απ' τα συντρίμμια τόσων εξεγέρσεων;
Ή θ' ανεβείς και θα καλπάσεις μαζί του -
Ή θα σταθείς απέναντί του
και θα πνιγείς.

1x2


Γεράσαμε κι η ζωή έξω μας περιμένει
Σαν παράνομοι στη χασούρα, ζητάμε πολλά…
Περαστικοί μας κοιτούν σαστισμένοι

Περνούν οι μέρες έξω μακριά
Και γελάνε ειρώνικά.
Τρέχουν, μας αφήνουνε δεμένους
Χέρια και πόδια σφιχτά.

Γεράσανε κι όλοι αυτοί που αναπνέουν βολεμένοι
Προσκυνήσανε σαλτιμπάγκους που τάζουν πολλά
Με λίγα ψίχουλα χορτασμένοι…

Κατάκοποι μπροστά στο γυαλί
Κι ο λακές να τους εξηγεί
Πόσο θα κοστίσουνε και φέτος
Τα δάκρυα για το ψωμί.

Κι αλίμονο που μας έμαθαν στο χαρακίρι!
Δε ζητήσαμε ποτέ μας μία γωνιά ουρανό –
Μην τους χαλάσουμε το χατίρι…

Και μας στριμώξανε, θες δε θες,
(ταπεινοί χειροκροτητές
Ζωντανά ανδρείκελα)
Στο χώμα
1x2 – καπούτ!


Τα τετριμμένα

Ανακάλυπτα από την αρχή
με δέος όλα τα τετριμμένα
Πράγματα εφήμερα, όπως όλες
οι κατοικίες του απείρου.
Κι έτσι όπως έτρεχα μπροστά
κλείνοντας στις χούφτες μου ολόκληρο τον κόσμο
Μου βαζε τρικλοποδιά
Ο κουτσός ζητιάνος της γειτονιάς.

Νομίζαμε

Νομίζαμε πως όλα τα είχαμε δει
Κι αυτόν που μας σκούνταγε τον ώμο,
για να δούμε πίσω απ’ τη μάσκα των λαοπλάνων,
τον λέγαμε μικρό, αθώο, ονειροπόλο.
Του λέγαμε πως μεγαλώνοντας,
θα δει τα πράγματα νηφάλια,
όπως ακριβώς κι εμείς.

Νομίζαμε πως όλα τα είχαμε δει
Μα ήμασταν άνθρωποι μικροί
Απ’ αυτούς που σιχαίνονται τις ρυτίδες.
Δεν ξέραμε να διαβάζουμε
τις μισάνοιχτες πόρτες της συναίνεσης,
τα δωμάτια με τα μεγάλα στρογγυλά τραπέζια των διαβουλεύσεων,
τα διφορούμενα χαμόγελα στα χείλη των δημαγωγών.

Τώρα ψάχνουμε αυτόν
Τον άγρυπνο, αξεγέλαστο Λαό
Που δε θα ησυχάσει αν δε δει
Το φέρετρο του σάπιου κόσμου
Βυθισμένο στον τάφο.

Αξιοκρατία


Φαντάσου ένα ρεφρέν με εκείνο το παλιό στυλ της καντάδας που να λέει  «Κανείς δε χάνεται».
Ύστερα, άμα είσαι καλός δεν πρόκειται να χαθείς, θα τα καταφέρεις!
 Βέβαια, στην Ελλάδα, το μέσο είναι αυτό που έχει σημασία.
Αλλά έξω είναι αλλιώς: δες και την Αμερική: το ’50 για να κάτσεις στο παγκάκι για τους μαύρους έπαιρνες σειρά προτεραιότητας.
Το εβδομήντα για να πας στο Βιετνάμ, περίμενες σε ουρά
Το ενενήντα για να κάνεις το check up ήθελες λεφτά δικά σου, άξια βγαλμένα…
Και το 2010, εκκενώνουν το New Orleans και σε πνίγουν τα νερά!

Από μικρός στα βάσανα, γονείς φτωχοί,
«παιδί μου δεν,
ο μπαμπάς σου δεν,
η μαμά σου δεν,
αλλά εσύ μπορεί… ».

Κι έτσι βρέθηκα σε ουρά
αξιοκρατικά
να με υποδεχτεί
καθόλα σοβαρή η επιτροπή
με βαθμολογήσει
Και τους είπα «δεν…
ο μπαμπάς μου δεν…
η μαμά μου δεν…
κι εγώ… μπορεί…»

Τότε μου ‘δειξαν τον πισινό
που υπομονετικά
αξιοκρατικά
ήταν στημένος στην ουρά
για να συγκριθεί μαζί μου.
Και τους είπε «ναι!
Ο μπαμπάς μου ναι!
Η μαμά μου ναι!
Κι εγώ μπορώ!
Και στη μουσική
και στα γαλλικά, μα και στο χορό
δίπλωμα ακριβό
και γυμναστική
και πτυχίο καλό στο εξωτερικό!»

Κι η επιτροπή τέντωσε τ’ αυτί
κι είχε μαγευτεί απ’ το νεαρό τον ομορφονιό
Και του είπαν «ναι!»
Του ‘δωσαν δουλειά
Αξιοκρατικά
αμερόληπτα
συγκινητικά:
«Μπράβο νεαρέ, είσαι ταλέντο!»

Κι αυτός βγαίνοντας
βλέπει τα λιμά
ώρες στην ουρά
να αγανακτούν
και να απορούν
ποιος θα τους προσέξει;
Μα με σιγουριά
και καμαρωτά
αξιοκρατικά
συγκινητικά
αποφθεγματικά
έβγαλε μιλιά: «Κανείς δε χάνεται!»


Στο κλαρί

Μονά-ζυγά δικά τους κι η μπάκα τους γεμάτη
Ταΐζουν με κιμά τη μηχανή

Με κλάμα και πόνο θα έρθουν να μας πουν:
«Όλοι άφραγκοι θα μείνουν στο κλαρί»

Στο κλαρί! Στο κλαρί! Όλοι άφραγκοι θα μείνουν στο κλαρί!


Κι ο γάιδαρος τσινάει, δεν πάει για δουλειά –
Λουκέτο βάζει πάνω στην προπέλα.

Κι οι πατριώτες σκούζουν, κραδαίνουν τα σκοινιά:
«Όλοι κάποτε θα μπείτε φυλακή»

Φυλακή! Φυλακή! Κάποια μέρα θα μας βάλουν φυλακή!
Φυλακή! Φυλακή! Θα μας ρίξουν σα ποντίκια στο κελί…


Μες στο βαθύ σκοτάδι περνάει ο καιρός –
Στο σβέρκο μας γλεντούν οι πατριώτες.

Δε σφίγγουμε το ζωνάρι – μας λένε και φελλούς
Κάποια μέρα θα γυρίσει ο τροχός…

Ευτυχώς! Ευτυχώς! Κάποια μέρα θα γυρίσει ο τροχός…
Ευτυχώς! Ευτυχώς! Είναι μόνοι τους και είμαστε Λαός!

Review από το release party του elliniki-skini.gr


Αναδημοσίευση από το  elliniki-skini.gr

ΤΡΙΤΗ, 25 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2011 12:10 ELLINIKI-SKINI
ΕκτύπωσηPDF
No_Batter_-_SlideΝα λοιπόν που έμελλε τις ημέρες που κλείνουμε το πρώτο μόλις έτος λειτουργίας του site να το γιορτάσουμε μαζί με την έκδοση της πρώτης μας συλλογής σε δίσκο βινυλίου. Αρχικά, θέλουμε να ευχαριστήσουμε τα 100 περίπου άτομα που μας τίμησαν με την παρουσία τους σε μία «δύσκολη» για live μέρα (Κυριακή), τις μπάντες και τους καλλιτέχνες που συμμετείχαν αλλά και το An Club για τη φιλοξενία.

 

Τώρα, σε ότι αφορά το live αυτό καθ' αυτό οφείλουμε να μας δώσουμε... συγχαρητήρια καθώς σε συνεργασία με τον ηχολήπτη του An (γεια σου Μάκη) και των συγκροτημάτων κατορθώσαμε να κάνουμε τις εναλλαγές των σχημάτων μέσα σε πολύ μικρά χρονικά διαστήματα. Δηλαδή, ενώ οι τέσσερις μπάντες από τις έξι που συμμετείχαν ανέβαζαν στη σκηνή εξοπλισμούς με πικάπ, κονσόλες, keyboards, laptops κ.α., δεν χανόταν πολύς χρόνος (που συνήθως κουράζει) στο στήσιμο – ξεστήσιμο της σκηνής. Έτσι, με την κάθε μπάντα να παίζει από μισή περίπου ώρα και τις αλλαγές να μην ξεπερνούν κατά μέσο όρο τα 15 λεπτά, όλα πήγαν... ρολόι.


Πρώτος στη σκηνή ανέβηκε στις 21.15 ο «ηλεκτρονικός» της παρέας, οSouth Off, που με το κομμάτι του "Child's Play" –το οποίο δεν μας έπαιξε στο live- ανοίγει τη δεύτερη πλευρά της συλλογής μας. Αυτοσχεδιασμοί, λούπες και beat από έναν άνθρωπο που μας είχε τραβήξει την προσοχή πέρυσι όταν τον είχαμε δει να ανοίγει μία φορά την Etten στην γκαλερί Knot και σε ένα ακόμη live στο 6 DOGS.

 

Ακολούθησε ο Ακάλεστος από τη Θεσσαλονίκη, τον οποίο σας έχουμε παρουσιάσει με μία παλαιότερη συνέντευξη. Μιλάμε για έναν πολύ ταλαντούχο νέο καλλιτέχνη, κατά τη γνώμη μας, που με τη μουσική του και τους στίχους του καταθέτει μία νέα άποψη για το πώς μπορεί να είναι το σύγχρονο πολιτικό τραγούδι με σχολιασμό στο «ψαχνό», χωρίς επάρσεις και εμβατήρια... Οι περισσότεροι παρευρισκόμενοι είπαν πάντως ότι εάν είχε μπάντα πίσω του τα κομμάτια θα απογειώνονταν. Στο πλάι του είχε τη Νάγια, την «παραγωγό» όπως την αποκαλεί ο ίδιος, που με την αισθητική της συμβάλλει στη διαμόρφωση των κομματιών. Εξαιρετική και η φωνή της όταν συνόδευσε σε ένα νέο κομμάτι τον Ακάλεστο με μία απαγγελία.
Δείτε εδώ τον Ακάλεστο στο «Κουκί»


Τρίτοι στη σειρά οι Venus In Furs, οι οποίοι πραγματικά εντυπωσίασαν με την παρουσία τους. Μιλάμε για μία μπάντα βγαλμένη από τη δεκαετία του '80 (σ.σ. οι ίδιοι είπαν ότι είχαν να ανέβουν στη σκηνή του An εδώ και είκοσι χρόνια) που ενώ είχε ηχογραφήσει τότε ένα δίσκο, αυτός για διάφορους λόγους δεν κυκλοφόρησε. Όμως, ηχογραφήθηκε εκ νέου τη χρονιά που μας πέρασε και κυκλοφόρησε πριν λίγες ημέρες επίσης σε συλλεκτική έκδοση δίσκου βινυλίου από την B-Otherside Records. Στη συλλογή "elliniki-skini.gr – Vol. 1" συμμετέχουν με το κομμάτι τους "Scars" το οποίο μπορείτε να δείτε εδώ από το χθεσινό live σε μία πιο «δυνατή» εκτέλεση από εκείνη του δίσκου που είναι ακουστική.


Πολύ «δεμένοι» επί σκηνής ήταν και οι Fly By Wire, οι οποίοι τους τελευταίους μήνες έχουν παίξει σε ουκ ολίγα live, ενώ σε περίπου δύο εβδομάδες θα ξαναπαίξουν στο An ως support στους Giants. Nu metal με hip hop και ελληνικό στίχο. Στη συλλογή συμμετέχουν με το κομμάτι «Το άγγιγμα του Μίδα», το οποίο ανακαλύψαμε τυχαία στο myspace τους και μας προσέλκυσε το ενδιαφέρον.
Δείτε το εδώ live


Οι No Batter από τον Πειραιά συμμετέχουν στη συλλογή "elliniki-skini.gr – Vol. 1" με το κομμάτι "A little story". Εάν μπορέσουν να «πυκνώσουν» τις live εμφανίσεις τους προκειμένου να τους μάθει περισσότερος κόσμος από την ηλεκτρονική, χορευτική και... hip hop-trip hop σκηνή της Αθήνας, έχουν τη δυνατότητα να το πάνε και πιο μακριά το πράγμα.
Δείτε τους εδώ στο "A little story"


Τελευταίοι και πιο αδικημένοι της βραδιάς, καθώς αρκετοί είχαν αποχωρήσει την ώρα που ξεκίνησαν να παίζουν, ήταν οι Unholy Union. Κανονικά, βάση προγράμματος, ήταν να βγουν πολύ νωρίτερα στη σκηνή αλλά άλλες μπάντες δεν ήθελαν με κανένα τρόπο να παίξουν στο τέλος, γνωρίζοντας ότι αρκετός κόσμος θα έχει αποχωρήσει. Αυτοί όμως δεν μάσησαν! Ο Χρήστος ο Κουλαξίζης από τους Unholy Union ήταν ο πρώτος άνθρωπος με τον οποίο είχαμε έρθει σε επαφή για τη συλλογή όταν ακούσαμε το κομμάτι «Γη» στο myspace. Πριν λίγες ημέρες μας είπε ότι του είχε φανεί παράξενο όταν τον προσεγγίσαμε... «Ξέρεις, μας παίρνουν και μας λένε διάφορα» είπε. Περισσότερα για τους Unholy Union μπορείτε να διαβάσετε στη συνέντευξη που δημοσιεύσαμε πρόσφατα, ενώ εδώ μπορείτε να τους δείτε στη «Γη»

Ο Ακάλεστος ζωντανά στο έκτο live του Musicheaven




Την Κυριακή 13 Φλεβάρη 2011, στο μουσικό χώρο "Αυλαία" θα πραγματοποιηθεί το έκτο live φίλων και μελών του Musicheaven. Για περισσότερες πληροφορίες, μπείτε εδώ

Τα blues της απεργοσπασίας

Ξημέρωμα Τετάρτης, Σαλονίκη.
Σκιές μέσα σε ομπρέλες περπατούνε βιαστικά -
τρέχουν για δουλειά…

Άγρυπνοι στέκουν μες στο κρύο
μπροστά απ’ την πόρτα της δουλειάς τους μαζεμένοι απεργοί –
σήμερα κλείνει η Μηχανή.
Αφού οι Σωτήρες ρούφηξαν τη ζωή τους, δεν έμεινε άλλο όπλο
για να μείνουν ζωντανοί
Κι ένωσαν φωνή

Προβάλλει απ’ τη γωνιά η προϊσταμένη: μπουμπούκα, κοκετούλα, έτοιμη για τη δουλειά!
Μα την εμπόδισε η φρουρά…
Έβριζε φώναζε σκουντούσε: «τεμπέληδες! Το μόνο που σας πρέπει:
να σας πετάξουνε στο δρόμο όπως τα σκυλιά!
Πιστή στο πόστο μου είκοσι χρόνια, δε σήκωσα κεφάλι στα μεγάλα αφεντικά! Γι’ αυτό έχω ακόμα δουλειά!»

Δεν πέρασε καιρός πολύς
και στη δουλειά ανακοίνωσε ο Χοντρός περικοπές, για … να κλείσουν οι ζημιές!
«Τα μέτρα ήταν αναγκαία»
Πως τάχα μόνο έτσι θα σωθεί απ’ το φαλιμέντο ο Χοντρός!
(το τόνισε κι ο Υπουργός)

Ξημέρωμα Τετάρτης Σαλονίκη
δε φάνηκε η μπουμπούκα απ’ τη γωνία για δουλειά

Ο Ακάλεστος ζωντανά στο AN Club στην Αθήνα!


AfisaEllinikiLiveANΤην Κυριακή 23 Ιανουαρίου το An Club θα φιλοξενήσει μία «διπλή» γιορτή: η ενημερωτική ιστοσελίδα για την ελληνική μουσική σκηνή elliniki-skini.gr κλείνει ένα χρόνο λειτουργίας και το γιορτάζει μαζί με την έκδοση της πρώτης της συλλογής σε δίσκο βινυλίου από την B-Otherside Records.



Έτσι, στο πάρτυ θα εμφανιστούν μερικοί εκ των συμμετεχόντων στη συλλογή όπως ο South Off, οι Venus In Furs, ο Ακάλεστος, οι Unholy Union, οι No Batter και οι Fly By Wire, ενώ η βραδιά θα είναι «γαρνιρισμένη» από dj-set με κομμάτια από το Vol.1 (το οποίο θα διατίθεται κιόλας στο χώρο) και άλλες... επιτυχίες της ελληνικής σκηνής!

Αναλυτικά το πρόγραμμα της βραδιάς
South Off 21.00 – 21.30
Venus In Furs 21.40 – 21.55
Ο Ακάλεστος 22.00 – 22.30
Fly By Wire 22.40 – 23.10
Unholy Union 23.20 – 23.50
No Batter 00.00 – 00.30

Οι πόρτες ανοίγουν στις 20.30. Τιμή εισιτηρίου 8 ευρώ. An Club, Σολωμού 17 – 19, Εξάρχεια