Τα blues της απεργοσπασίας

Ξημέρωμα Τετάρτης, Σαλονίκη.
Σκιές μέσα σε ομπρέλες περπατούνε βιαστικά -
τρέχουν για δουλειά…

Άγρυπνοι στέκουν μες στο κρύο
μπροστά απ’ την πόρτα της δουλειάς τους μαζεμένοι απεργοί –
σήμερα κλείνει η Μηχανή.
Αφού οι Σωτήρες ρούφηξαν τη ζωή τους, δεν έμεινε άλλο όπλο
για να μείνουν ζωντανοί
Κι ένωσαν φωνή

Προβάλλει απ’ τη γωνιά η προϊσταμένη: μπουμπούκα, κοκετούλα, έτοιμη για τη δουλειά!
Μα την εμπόδισε η φρουρά…
Έβριζε φώναζε σκουντούσε: «τεμπέληδες! Το μόνο που σας πρέπει:
να σας πετάξουνε στο δρόμο όπως τα σκυλιά!
Πιστή στο πόστο μου είκοσι χρόνια, δε σήκωσα κεφάλι στα μεγάλα αφεντικά! Γι’ αυτό έχω ακόμα δουλειά!»

Δεν πέρασε καιρός πολύς
και στη δουλειά ανακοίνωσε ο Χοντρός περικοπές, για … να κλείσουν οι ζημιές!
«Τα μέτρα ήταν αναγκαία»
Πως τάχα μόνο έτσι θα σωθεί απ’ το φαλιμέντο ο Χοντρός!
(το τόνισε κι ο Υπουργός)

Ξημέρωμα Τετάρτης Σαλονίκη
δε φάνηκε η μπουμπούκα απ’ τη γωνία για δουλειά

2 σχόλια:

  1. Πολυ καλο (μεσα στις περικοπες παει και η...μπουμπουκα!) ;)

    Tη καλημερα μας απο Βορρα, φιλε Ακαλεστε! ;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Σκιές χωρίς ομπρέλες από την Άνοιξη.


    Υ.Γ. Καλά να πάθει η μπουμπούκα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Γράψτε εδώ το σχόλιό σας!