Στο κλαρί

Μονά-ζυγά δικά τους κι η μπάκα τους γεμάτη

Ταΐζουν με κιμά τη μηχανή

Με κλάμα και πόνο θα έρθουν να μας πουν:

«Όλοι άφραγκοι θα μείνουν στο κλαρί»

Στο κλαρί! Στο κλαρί! Όλοι άφραγκοι θα μείνουν στο κλαρί!

Κι ο γάιδαρος τσινάει, δεν πάει για δουλειά –

Λουκέτο βάζει πάνω στην προπέλα.

Κι οι πατριώτες σκούζουν, κραδαίνουν τα σκοινιά:

«Όλοι κάποτε θα μπείτε φυλακή»

Φυλακή! Φυλακή! Κάποια μέρα θα μας βάλουν φυλακή!

Φυλακή! Φυλακή! Θα μας ρίξουν σα ποντίκια στο κελί…

Μες στο βαθύ σκοτάδι περνάει ο καιρός –

Στο σβέρκο μας γλεντούν οι πατριώτες.

Δε σφίγγουμε το ζωνάρι – μας λένε και φελλούς

Κάποια μέρα θα γυρίσει ο τροχός…

Ευτυχώς! Ευτυχώς! Κάποια μέρα θα γυρίσει ο τροχός…

Ευτυχώς! Ευτυχώς! Είναι μόνοι τους και είμαστε Λαός!