Γράμμα στον Επώνυμο ανανήψαντα


Απ’ το κελί της φυλακής...
ένιψες χέρια πριν γεράσεις.
Δεν έχεις τίποτα να πεις
ήρθε ο καιρός σου να σωπάσεις.


Κάποτε υπόμεινες χοντρό
του βούρδουλα το μαύρον ήχο.
Χάραζε το αίμα σου νωπό
το σφυροδρέπανο στον τοίχο.


Κι ανάνηψες (ψέφτης ντουνιάς...
αλίμονο και ποιος μας σώνει!)
φερέφωνο ξετσιπωσιάς
στου καρχαρία το σαλόνι.


Τ’ αύριο μας είναι ακριβό
γι’ «ακριβοθώρητες» «συστάσεις».
Κάνε στην άκρη να διαβώ
ήρθε ο καιρός σου να σωπάσεις.



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Γράψτε εδώ το σχόλιό σας!