Ψυχανάλυση

Βγήκαν με πόνο στην tv

το «αίνιγμα» να λύσουν

-δακρύβρεχτοι κροκόδειλοι-

να μας ψυχαναλύσουν.

«Φταίει το αβέβαιο μέλλον τους»,

«το σύστημα Αξιών μας»,

«παλιοί τους νέους δεν νογούν

μες στον κακό Καιρό μας».

Μα είναι το φάρμακό παλιό,

χιλιοδοκιμασμένο,

για να κρατά στη μέγκενη

το νου μου μαγκωμένο.

Ο γέρος μου δεν είναι αστός

μήτε και σπεκουλάντης.

Είναι ό,τι θα γενώ κι εγώ:

ευέλικτος εργάτης.

Να που ήμουν νιος και γέρασα!

(Το φάρμακό τελειώνει!

Κι όμως, σα στάχτη αταξική

τα μάτια μου θολώνει

και βλέπω ουράνια οράματα

Αιώνιας Δικιοσύνης!

«Αδύνατοι» και «Δυνατοί»

στο φως της Καλοσύνης!)

Αλλά πικρό το σύμπτωμα

και σαν κρυφή αμαρτία,

σα δαίμονας αδάμαστος,

με σπρώχνει στην πορεία!

Όχι σε ξέσπασμα τυφλό-

(καλύτερα στ’ αβγά μας!)

Να πάρει σάρκα και ζουμί

το δίκιο κι η σπορά μας.

«Μόρφωση, στέγη και δουλειά!»

φωνάζουν οι γονείς μας

κι είναι η χροιά τους χέρι αβρό

στου δίκιου τη φωνή μας.

Κι αν είν’ το σχήμα πλανερό

της «Εξουσίας της σκάρτης»,

πίσω απ’ του μπάτσου τη στολή

προστάζει ο πλουτοκράτης.