Σαν άστρο

Αργός και ξένοιαστος του απόβραδου την ώρα
σαν άστρο σεργιανάς μες στο χαμό
ψηλά στο βαθυγάλαζο ουρανό
που ξάπλωσε το μισοφέγγαρο σαν αιώρα

Κι αν

Κι αν τα τραγούδια μας
σα ρόδα ξεπέφτουν μαραμένα
πάνω στην άσφαλτο που καίει
Ακόμα πιο σκληρή απ' το θάνατο
είν' η ζωή που προχωράει.

Αυτοβιογραφία

Ο λόγος του υπουργού έχει περίσσιο θράσος
Ίδιο μ' αυτό της άγνοιας που μας περιγελά.
Γιατί λοιπόν προσκυνάς το φωτοστέφανο της αμηχανίας;

Ο κόσμος είναι ενιαίος
Στοχάσου.


Ο κόμπος που μου δέσαν στο λαιμό είναι σφιχτός.
Όχι πολλές κινήσεις-
όσο να φτάνει επάνω - κάτω το σφυρί.

Ποιος ωφελείται; Ποιος ιδρώνει;
Διάλεξε μεριά.

Δίλογος αντίστασης

-Κοιμάσαι:
Κι ήρθαν κινηματογραφικές στιγμές 
ανθρώπων μεταϊστορικών 
ντυμένες με τις ανάλογες μουσικές.
Στιγμιότυπα ανήξερα προσπαθούσαν
να κατευνάσουν του δίκιου μας την αγρύπνια,
όπως εμείς κατευνάζουμε το κλάμα των μωρών
με μπιχλιμπίδια. 


-Ξυπνάς:
Τραβάμε το δρόμο που λείπει 
απ' τα μητρώα των μεγάλων εντυπώσεων.
Οι ουρανοί δεν πρόκειται να μας λυπηθούν-
δεν είναι κλάμα η βροχή τους.